Ik ben opgegroeid in een warm en sociaal nest. Mijn moeder, een oud-leerkracht uit het buitengewoon onderwijs, werkt al jaren in de gehandicaptenvereniging van ons dorp en stond mee aan de wieg van dagcentrum Markdal, een dagopvang voor volwassenen met een mentale beperking, waarover ik al
eerder berichtte.
Toen ik afstudeerde aan de lerarenopleiding, bestond mijn eindwerk uit een project om in de 3de graad basisonderwijs (groep 7-8) te werken rond mensen met een beperking. Verschillende jaren gebruikte ik dit project in het vijfde leerjaar. Heel wat mensen kwamen tijdens deze projectweek vertellen over hun beperking, of over die van hun kind. Markdal was vlakbij onze school, dus gingen we daar ook meewerken: samen SMOG leren, netballen, wafels bakken, kaarsen gieten, snoezelen... Nieuwsgierig zijn mag, zéker in Markdal. Vragen stellen mag ook. Om open en onbevangen te kunnen omgaan met mensen met een beperking, moet je handicaps bespreekbaar kunnen maken. Hoe jonger de kinderen zijn, hoe minder vooroordelen of angsten ze meedragen.
Daarom paste ik dit jaar het project ook aan voor de tweede graad basisonderwijs (groep 5-6). Het pakket bestaat uit enkele lessen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten